Msze Św. i nabożeństwa
w niedziele i uroczystości:
7:30, 9:00, 10:30 (z udziałem dzieci), 12:00, 18:00
w dni powszednie:
7:00, 18:00
w święta nakazane:
9:00, 18:00
Nabożeństwa:
Spowiedź Św.
w niedziele:
15 minut przed każdą Mszą świętą
w dni powszednie:
przed Mszami świętymi
Istnieje możliwość umówienia się również telefonicznie lub mailowo.
Chrzest Św.
W każdą Niedzielę miesiąca na Mszy Świętej o godz. 12.00.
Przygotowanie do Chrztu: dla rodziców i chrzestnych (w piątek o godz. 19.00 w kancelarii)
Wymagane dokumenty przy zgłoszeniu do chrztu:
Akt urodzenia dziecka z USC Rodzice chrzestni pozwolenia ze swoich parafii, do których przynależą.
W przypadku chrztu spoza parafii, pozwolenie na chrzest z parafii do której przynależą rodzice dziecka.
I Komunia Św.
Wymagane dokumenty:
- metryka chrztu dziecka
- jeśli dziecko nie należy do naszej parafii należy przedstawić zgodę własnego proboszcza na przystąpienie do I Komunii Świętej
- Komunia święta 11 maja 2025 r. o godz. 12.00
Bierzmowanie
Wymagane dokumenty:
- metryka chrztu (aktualna)
- zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji
- w przypadku osób starszych – świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej
Małżeństwo
Wymagane dokumenty do spisania protokołu przedślubnego:
-
aktualne, tj. z datą do 3 miesięcy wstecz, świadectwa chrztu
-
dowody osobiste
-
zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej i poradni rodzinnej
-
zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego ( niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne tzw. ślub konkordatowy ) lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny.
Dekoracją Kościoła zajmuje się ks. Proboszcz. Szczegóły podczas spotkania w kancelarii.
W kościele i na terenie dookoła kościoła obowiązuje bezwzględny zakaz sypania i rzucania: monetami, confetti, ryżem, serpentynami, płatkami kwiatów, wyciętymi serduszkami itp.
„Oprawa muzyczna ślubów”
Muzyka i śpiew w liturgii nie są tylko „zewnętrzną oprawą”, lecz stanowią integralną część Mszy św. Oznacza to, że wszystkie śpiewy i utwory muzyczne muszą odpowiadać temu, co dzieje się w liturgii.
Dlatego nie można wykonywać piosenek nie związanych z liturgią, kierując się jedynie względami estetycznymi.
Piosenki przeniesione z muzyki rozrywkowej, choćby z najpobożniejszym tekstem, nadal pozostają piosenkami rozrywkowymi. Dlatego są niestosowne do liturgii. Słynne Halleluia L. Cohena czy The winner takes it all zespołu Abba lub inne, ze zmienionym tekstem nie staną się nigdy muzyką religijną i zawsze będą przywoływać w wyobraźni zebranych sceny z filmu Shrek lub Mamma Mia lub tym podobne!
Zarówno wokaliści, jak i instrumentaliści są mile widziani w naszym kościele, jeśli swoją grą lub śpiewem sprawiają, że liturgia jest piękna. Powinni jednak pamiętać, że w kościele nie „dają koncertu”, lecz uczestniczą w świętych obrzędach na chwałę Boga i dla ułatwienia modlitwy zebranym, pełniąc liturgiczną funkcję kantora, lub muzyka kościelnego.
Soliści, którzy przygotowują śpiewy oraz utwory instrumentalne podczas ceremonii ślubnej muszą mieć świadomość, że pełnią posługę muzyczną „gościnnie”. Dlatego nie mogą robić tego bez zgody proboszcza i organisty, którzy na co dzień dbają o śpiew i muzykę w kościele.
Zasady doboru śpiewu i muzyki regulują przepisy liturgiczne, które każdy muzyk kościelny – zarówno pełniący posługę na stałe, jak i okazjonalnie – powinien poznać i uszanować.
Namaszczenie chorych
W Kościele katolickim Namaszczenie chorych zostało odnowione w wyniku Reformy liturgicznej soboru watykańskiego II. 30 listopada 1972 roku papież Paweł VI wydał na ten temat konstytucję Sacram Unctionem Infirmorum. Współcześnie kładzie się nacisk na znaczenie uzdrawiające namaszczenia. Jak zauważył Katechizm Kościoła Katolickiego, choć w historii udzielania tego sakramentu doszło do ewolucji w kierunku rytu przedśmiertnego, jednak nigdy nie zapomniano o jego mocy przywracania zdrowia ciała i duszy
Do obrzędu używa się oleju chorych (łac. oleum infirmorum), poświęconego przez biskupa w Wielki Czwartek lub przez delegowanego kapłana. Sakrament ten dana osoba może przyjąć wielokrotnie, ilekroć nastąpi u niej znaczące pogorszenie stanu zdrowia (KKK 1515). Jeżeli choroba uniemożliwia spowiedź, łaską sakramentu, jako aktu Kościoła, któremu zostało powierzone zadanie rozwiązywania i związywania (por. Mt 18,18) jest także odpuszczenie grzechów.
Trzy sakramenty, namaszczenie, jako sakrament Ducha Świętego, udzielane razem z poprzedzającą je spowiedzią (= sakramenty uzdrowienia) i następującą po nim Eucharystią – są w pewnym sensie odpowiednikiem Sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Z reguły, w pierwszych wiekach Kościoła udzielano ich w następującej kolejności: w czasie Nocy paschalnej najpierw był chrzest, po którym następowało namaszczenie bierzmowania, a następnie ochrzczonych prowadzono na wspólną Eucharystię, włączając ich do wspólnoty Kościoła, jakby byli już w nowo odzyskanym raju.